Dört Mum

Dört mum yavaşça yanıyordu. Ortam çok sessizdi. Konuşmaları duyuluyordu. İlki konuştu;” Ben Barışım. Hiç Kimse benim yanık kalmamı sağlamaya çalışmıyor. İnanıyorum ki söneceğim.” Dedi. Alevi azaldı ve söndü.

İkincisi konuştu;” Ben İnancım. Neredeyse her kes beni artık gerekli görmüyor. O nedenle daha fazla yanık kalmama hiç gerek yok.” Dedi.Konuşmasını bitirdi ve söndü.

Üçüncü Mum da;” Ben Sevgiyim. Yanık kalmak için gücüm yok. İnsanlar beni bir kenara bıraktı ve önemimi anlamadı. Kendilerine en yakın olanları bile sevmeyi unuttular.”dedi ve o da söndü.

Ansızın bir çocuk odaya girdi ve 3 mumun yanmadığını gördü.

“Neden yanmıyorsunuz? Sizin sonsuza kadar yanmanız gerekir.”dedi ve ağlamaya başladı.

Dördüncü Mum çocuğa döndü ve ;”Korkma ben hala yanıyorum. Ben Umudum.”dedi.

Parlayan gözlerle çocuk “Umut” mumunu aldı ve diğer mumları tekrar yaktı.

Umudun alevi yaşamınızdan hiç eksilmesin ve böylece her birimiz Umudu,Barışı ve Sevgiyi sürdürebilelim.

Abdullah Kırkık

Komşuyu komşuya,kardeşi kardeşe,arkadaşı arkadaşına,babayı oğula düşman eden bir siyasetin sürdürüldüğü günümüzde belki de en çok ihtiyaç duyduğumuz şeyler bunlardı. Teşekkürler Abdullah Hocam.